The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2012 annual report for this blog.
Here’s an excerpt:
600 people reached the top of Mt. Everest in 2012. This blog got about 5.300 views in 2012. If every person who reached the top of Mt. Everest viewed this blog, it would have taken 9 years to get that many views.
DESMANTELAR O STATUS QUO DA POLÍTICA DE DROGAS
O status quo no debate da política de drogas é o resultado do feito de que a prohibición de drogas e o tráfico ilegal de drogas de ningún xeito son forzas opositoras. Sostéñense mutuamente. Trátase de dous instrumentos do mesmo imperio que domina a política e a economía, con dous importantes accionistas: a industria criminal e a industria da seguridade, profundamente arraigada tanto nos sectores público e privado.
A ilegalidade das drogas é unha ferramenta útil para o control represivo de centos de millóns de cidadáns, a violación dos seus dereitos humanos, a militarización das súas sociedades, a dominación da súa cultura e a destrución dos seus recursos naturais. Todo isto a base de argumentos que parecen ben intencionados nos ollos da opinión pública, como a protección da saúde e a seguridade do planeta.
Dende hai moitos anos, as autoridades políticas, legais e de saúde que se ocupan da cuestión das drogas en Europa comezaron a entender que a prohibición é contraproducente. Ao igual que os camiñantes en corda frouxa, están a gardar o equilibrio entre a lei e a aplicación pragmática da lei, porque é practicamente imposible perseguir a un fenómeno tan masivo como o consumo de drogas. Non obstante, a cuestión é cando esta tensión conducirá á reforma legal. De momento ningún país europeo parece disposto a ir máis alá que axustes simplemente cosméticos.
Mentres tanto, os que máis sofren da disfuncional política de drogas son os cidadáns nor
mais e correntes, sen acceso aos niveis onde se toman as decisións. Mentres que as autoridades permanecen no debate sobre a conveniencia de ter ou non un debate sobre as drogas, estes cidadáns convértense cada vez máis en arquitectos das futuras políticas. Non obstante, desmantelar o status quo toma o seu tempo.
En Francia, o debate sobre a situación legal do cannabis recobrou vida recentemente polo ministro de Educación nacional Vincent Peillon, quen argumentou a favor dun novo sistema de regulación das drogas en reacción a dous grandes casos de corrupción. Despois das palabras de Peillon, moitos xornalistas e políticos expresaron o seu apoio, pero o primeiro ministro Ayrault decidiu pechar a discusión. Non obstante entón, a ministra de Saúde, Marisol Touraine, comentou que a apertura de salas de inxección estaría entre as súas principais preocupacións.
En Italia, un encontro nacional de activistas para a reforma das políticas de drogas levouse a cabo nunha enorme fábrica ocupada pertencente á empresa multinacional de orixe americana J. J.Colors, en Pisa. Poucos días antes a policía antidisturbios de Milán interrompera unha festa rave ilegal, atacando os visitantes no medio da noite. Pero o tema principal da reunión referíase á posible organización dos Clubs Sociais de Cannabis en Italia, comezando posiblemente con grupos de pacientes cultivando para uso propio.
En España, activistas para outras políticas de drogas dan a alarma sobre o impacto dos grandes recortes nos programas de drogas como consecuencia das medidas de austeridade. Na súa análise das novas medidas, ENLACE, a Federación de Organizacións Andaluzas da sociedade civil que traballan na redución de danos, lamenta o feito de que as organizacións da sociedade civil serán os máis afectados: “Realizamos un labor necesario, profesional e de calidade, senón, creando redes nos barrios e pobos, con traballo de rúa. Non obstante, cada ano encontrámonos con menos apoio da Administración. Moitas traballadoras e traballadores estiveron meses e meses sen cobrar, moitos tiveron que poñer diñeiro dos seus petos para adiantar as cantidades debidas pola Administración “.
Na República Checa, a modificación da lei para permitir o uso médico do cannabis vai para a terceira lectura no Parlamento. Cando se aprobe irá ao Senado e logo ao presidente para que el poida asinala. A lei prevé que o cannabis medicinal debe ser plenamente accesible aos pacientes co mellor control posible e o seguimento científico polo Instituto Estatal para o Control de Drogas. O cultivo de cannabis por parte dos pacientes debería ser posible a partir do 1 de xaneiro de 2014.
En Alemaña, as expectativas e as discusións sobre a legalización e a despenalización do cannabis están a desenvolver nunha dirección positiva, pero as reaccións das autoridades son decepcionantes. Ningunha proposta foi seriamente tomada en consideración.
Aínda non está claro cal será o futuro do weedpass agora que un novo goberno holandés chegou ao poder. Os respônsables para o ministerio de seguridade e xustiza seguen sendo as mesmas persoas, e están a tratar de manter en curso a maior parte dos seus plans. Afortunadamente, existe unha resistencia xeneralizada e forte dende as cidades máis grandes, e tamén de moitas outras de tamaño medio, e aínda non está claro cal será o resultado. Nas próximas semanas os veredictos nunha serie de casos xudiciais contra os coffeeshops faranse públicos. Isto pode influír no curso da política de drogas holandesa. Ministro Opstelten (Seguridade e Xustiza) segue dicindo que as súas políticas son nacionais, pero que as autoridades locais poderán facer axustes. Así que simplemente non sabemos como rematará todo isto.
Mentres tanto, as políticas de drogas en Bélxica están a ser reformuladas dende abaixo: o Cannabis Social Club Trekt uw Plant está incrementando rapidamente a súa militancia. Ao redor de 300 belgas teñen agora a posibilidade de obter unha planta de cannabis da organización, e varios grupos están a punto de iniciar outro CSC.
O exemplo dos CSCs en Bélxica e Estado Español segue inspirando a activistas doutros países en busca dun horizonte máis alá do status quo actual. A principios de novembro, un taller sobre como crear un CSC tivo lugar en Ljubljana, Eslovenia. Polo momento, os activistas eslovenos cannabis están aínda moi involucrados nas actividades de libre Bozidar Radisic, pero cando esa batalla terá rematado, a posta en marcha dun CSC podería ser o próximo paso.
O 30 de novembro, o concepto de CSC explicarase durante a festa da colleita do Centro Social de Turín, Italia, e o 1 de decembro, a Asemblea Xeral da Federación Francesa de CSC levarase a cabo en París.
Traducción : Xuntanza Antiprohibicionista
Por Joep Oomen (grazas a Enrico Fletzer, Farid Ghehioueche, Fredrick Polak, Hanka Gabrielova, Ingrid Wunn e Peter Webster)
New York, NY: A activación de determinados receptores cannabinoides endóxenos moderan a progresión do virus de inmunodeficiencia humana (VIH), segundo datos pre-clínicos publicados en liña na revista PLoS ONE .
Investigadores do Mount Sinai School of Medicine, en Nova York avalian se a administración dun agonista canabinóide selectivo podería regular a infecciosidade do VIH-1. Os investigadores informaron de que a activación do receptor CB2 inhibe a infección polo VIH en cultivo.
Os autores concluíron: “[O] uso clínico dos agonistas (selectiva CB2) no tratamento dos síntomas da SIDA poden exercer efectos antivirais adxuntos beneficiosos … en etapas tardíos da infección VIH-1.”
No último ano, investigadores do Louisiana State University Health Sciences Center informar que a administración a longo prazo de delta-9-THC, o composto primario psicoactivo na marihuana, está asociada coa disminución de carga viral en monos infectados co virus da inmunodeficiencia símia (SIV), un modelo de primate da enfermidade polo VIH.
Escribindo na revista SIDA Research e retrovirus humanos , os autores concluíron: “Ao contrario do que esperabamos, … o tratamento con delta-9-THC claramente non aumentou a progresión da enfermidade, e de feito deu lugar a atenuación xeneralizada de marcadores clásicos da enfermidade SIV .. .. Estes resultados indican que o consumo crónico de delta-9-THC non aumenta a carga virai ou agrava a morbidade e pode, en realidade mellorar a progresión da enfermidade SIV. ”
Ensaios separados en seres humanos xa documentado que a inhalación de curto prazo de cannabis non afectar negativamente as cargas virais en pacientes con VIH, e pode ata mellorar a función inmunolóxica.
O chan by Manuel Freiría is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License.
No ámeto dos diversos efectos negativos que a prohibición do consumo da marihuana provoca, un dos mais notables e perniciosos é a falla de información accesibole respecto á composició de cannabinoides de cada variedade, e por extensión, a dificultade para atopar cales poden ser as variedades mais interesantes para determiñadas doenzas en función dos principios activos de cada varietal.
Concordando en que non é doado determiñar cal é a composicón química dde cada planta individual, si estaremos de acordo en que su é posible establecer uns parámetros que indicaran que cannabinoides relacionar con determiñados efectos, ou cales serían as sinerxias antre os distintos principios activos que provocan os efectos desexados, buscados ou pola contra rechazados por considerarse indesexables.
Pero vaiamos por partes:
¿Cómo e por qué afectan os cannabinoides ó noso corpo e cerebro?
Efectivamente, os cannabinoides asocianse con determiñados receptores ubicados no noso miolo, os cais, por certo, atopanse ahí, para seren usados polo noso propio corpo mediante a segregación e asociación de determiñados compoñentes que forman parte do noso propio sistema nervioso, que vense a denominar como conxunto, sistema endocannabinoide.
Sendo polo tanto capaz de asociarse cos nosos receptores cerebrais, o igual que calqueira outro medicamento, o cannabis permite combatir a dor, as nauseas, vómitos, abulia, estados de excitación, así como outros efectos non perxudiciais para o organismo.
Mentras non atopemos unha guía auténtica e centificamente cuantificada xeral para poder valorar cales son a ventaxas de cada unha das variedades, imos comentar respecto unha especie que según o acervo cultural humano ten unha gran capacidade terapéutica;
White Rhino, de Green House Seeds Company.
White Rhino é unha variedade índica, ( efectos sedantes e narcóticos) con un ciclo vital de unhas 9 semanas tras o paso de vexetativo a floración en cultivos en interior e que recolectase a principios de Xuño no hemisferio Sur ou inicios de Outubro no hemisferio Norde.
Para que a floración levese a cabo, requirese a activación do florigén, que acumulase no organismo nas horas de escuridade.
White Rhino ( Medicine Man) considerase unha das variedades de cánnabis con maior capacidade terapéutica, tanto para aliviar a dor (pain) como o insomnio. Debido a sua potencia, deberá testarse a sua tolerancia no organismo mediante un un paulatino incremento das cantidades inhaladas ou consumidas para atopar o punto de satisfacción persoal ou terapéutioca sen chegar a bater con efectos indexesados.
Consulta a lexislación do teu Estado antes de cultivar sementes de marihuana.
Gostaríanos coñecer tuas impresións respecto a esta variedade.
Grazas anticipadas por eles.
Maiss datos arredor da white Rhino medicinal.
O artigo en castelán eiquí.
Cannabis e dor por Manuel Freiría se encuentra bajo una Licencia Creative Commons Reconocimiento-CompartirIgual 3.0 Unported.
Basada en una obra en avemariavigo.wordpress.com.
Unha cuestión que moitas veces se propón é canto de perigosa é a marihuana en comparación co alcohol e o tabaco.
A comparación é tan atractiva como enganosa por varias razóns:
.- Calquera comparación do uso de alcohol e tabaco e de marihuana, relaciona drogas con grandes diferenzas de aceptación social, período de uso e grao de dispoñibilidade.
Os perigos do alcohol e do tabaco son razoablemente ben coñecidos, tanto polos seus elevados custes sociais e de saúde pública.
Por exemplo, un total do 10 % dos usuarios de alcohol foron descritas como tendo un problema co alcohol, eo alcohol ten foi implicado na metade das accidentes de tráfico en Estados Unidos.
Os gastos de saúde do alcohol en termos de cirrose, accidentes de enfermidade mental, crime e industria tamén poden ser documentados. Unha análise similar se pode facer para o tabaco.
En contraste, a marihuana só recentemente tornouse unha substancia popular; que segue a ser ilegal e uso non é habitual neste. Ademais,a diferenza de tabaco e alcohol, cuxos riscos para a saúde pode ser razoablemente ben especificado, sabese moito menos sobre a implicacións do uso de marihuana.
Calqueira consideración respecto do perigo dunha droga poses debe ter en conta non só o seu uso actual, senon tamén uso que poida razoablemente se espera no futuro.
Na actualidade, esta implica valorar moitos elementos imponderables , como os parámetros de risco para varios grupos na nosa sociedade en diferentes niveis de uso, as circunstancias que poidan darse, efectos sobre o funcionamento de usuario e motivación de uso máis intensivo , o grao de restrición de uso posible, use combinado con outras drogas – por citar só algúns.
Tal como nos amosa a historia da introdución do alcohol, é moi difícil anticipar o problemas que han xurdir respecto dunha droga nunha dada sociedade con antelación.
Así,calquera intento de comparar o impacto na saúde de marihuana que de alcohol e tabaco nos niveis actuais de uso é certo que deben minimizarse os riscos da marihuana.
Tales conmparazons parecen, polo tanto, inútiles e indesexables ata o momento en que os parámetros de risco estean mellor especificados que na actualidade.
(National Institut on Drugs Abuse.Research Monograph Series 31.Marihuana Research Findings 1980)
Versión en castelán eiquí.
Traducción AVE María
En AVE María estamos preocupados pola actual política de drogas e polo narcotráfico. Si crees que podemos axudarche contactanos.
Uso Máis Amplo De Terapia de Cánabo Podería Reducir Mortes por prescripción de Droga para a Dor.
“Os médicos que tratan dor neuropatico con opioides deberían avaliar os seus pacientes para un xuízo de cánabo e receitalo cando se apropia antes dos opiaceos que utilizan” Sacramento, CA: Médicos que prescriben drogas opioides a pacientes con neuropatías (dor de nervio) debería considerar o cánabo que recomenda como terapia alternativa, segundo un diario revisado publicado en liña esta semana no Diario de Redución de Dano. “Hai probas suficientes de seguridade e eficacia para o uso de (cánabo/cannabinoides) no tratamento de dor nerviosa relativa a opioides”, comentan. “En estados onde cánabo medicinal é legal, os médicos que tratan a dor neuropática con opioides deberían avaliar os seus pacientes para valorar o uso de cánabo e receitalo cando sexa adecuado, antes que os opioides que utilizan. …
Prescribindo cánabo en troques de opiaceos para neuropatía da dor poderíase reducir as taxas de morbosidade e mortalidade asociadas con medicamentos de dor de prescrición e pode ser unha estratexia de redución de dano efectiva.” O autor fíxase en que entre os anos 1999 e 2006, “aproximadamente 65,000 persoas morreron de sobredose analxésica de opiaceos.” En contraposición el escribe: “Ninguén morreu dunha sobredose de cánabo.”
En xuízos clínicos, o cánabo inhalado foi consistentemente ensinado a reducir a dor neuropatica de causas diversas en temas insensibles a terapias de dor estándares. En novembro, investigadores clínicos na Universidade de California, San Francisco informaba de que cánabo evaporado aumenta os efectos analxésicos de opiatos en temas prescrito morfina ou oxycodone. Autores do estudo supoñían que as intervencións específicas de cánabo “poden permitir tratamento de opiaceos en doses máis baixas con menos efectos secundarios.”
Receptores de Opiaceos no cerebro.
Están afectados por Neuropatías entre un cinco por cento e un 10 por cento da poboación de EUA. Tal condición é a miúdo insensible a medicamentos analxésicos convencionais como opiatos e drogas anti-inflamatorias non esteroides.
Para máis información, por favor póñase en contacto con Paul Armentano, Delegado de NORML Director, en: paul@norml.org.
O texto completo do diario, “Cánabo que prescribe para redución de dano” está dispoñible en liña en: http://www.harmreductionjournal.com/content/pdf/1477-7517-9-1.pdf.
En AVE Maria Vigo estamos preocupados polo narcotráfico e a actual política de drogas. Contactanos e comentanos como podemos axudar.
A maioría dos usuarios de Cannabis fan un uso persoal responsable e/ou por razóns médicas. É moi importante que se utilzas cannabis con fins terapéuticos informes ao teu médico e te poñas ao corrente sobre o cannabis con detalle. Así, é aconsellable coñecer as características do que utilizas. Por iso, recomendamos que, antes de consumir, é conveniente que coñezas as súas propiedades como a variedade ou tipo de cepa (strains) e algúns detalles, unha práctica común nos miles de dispensarios (asociacións e colectivos) decannbis de Estados Unidos. Isto é relativamente doado xa que a mayoria dos bancos de sementes provén esta información.
– Tipo de cannabis, se é maiormente Indica, Sativa ou Híbrido, xa que cada unha ten un efecto distinto. Así, o cannabis indica ten un efecto máis relaxante, ao contrario que o cannabis sativa que ten un efecto máis euforizante.
– Volume aproximado de THC. Cada variedade posúe distintos graos, e os seus efectos adoitan ser tan distintos como acontece (e salvando as distancias) con distintos tipos de bebidas alcohólicas. Non se adoitanrecomiendar niveis altos nin a mestura de cannabis con tabaco.
– Tipo de cultivo. Ao igual que o resto das plantas, as características do cannabis difiren se foi cultivado seguindo procesos ecolóxicos (orgánicos, bio) ou usando químicos e/ou pesticidas.
Asi mesmo, os principios de uso responsable son:
Soamente Adultos
Non Conduzcas
Valores e Circunstancias
Resiste o Abuso
Respecta os Dereitos dos Demais
Someter aos individuos a duras penas criminais e civís, cando a marihuana (cannabis) é usada responsablemente, non proporciona ningún beneficio público e causa terribles inxustizas. Por motivos de seguridade pública, saúde pública, economía e xustiza, as leis prohibitivas deberían cambiar ata o punto de non penalizar o uso responsable da marihuana.
Sobre a base desta declaración, a Xunta Directiva NORML intentou definir o “uso responsable da marihuana” da seguinte forma:
I. Soamente Adultos
O consumo da marihuana é soamente para adultos. É irresponsable prover de marihuana nenos e mozos.
Moitas cousas e actividades son apropiadas para os pequenos, outras simplemente non o son. Os nenos non conducen, non asinan contratos ou casan e non deben usar drogas. Así como é pouco realista pedir absterse de por vida de conducir, asinar contratos ou casarse, tamén é pouco realista esperar que a xente se absteña, de por vida, de certas substancias, incluíndo o alcohol. Máis ben, a nosa esperanza e desexo para os mais pequenos é que crezan e sexan adultos responsables. A nosa obriga é demostrarlles que significa iso.
II. Non Conduzcas
O usuario responsable de marihuana non conduce vehículos motorizados ou outra maquinaria perigosa baixo a influencia desta, nin (ao igual que outros cidadáns responsables) cando está baixo a influencia de calquera outra substancia ou condición, incluíndo algunhas medicinas ou fatiga.
A pesar de que moitos expertos opinan que a marihuana é moito máis segura para os condutores que o alcohol e moitas medicinas, os usuarios responsables de cannabis nunca operan vehículos motorizados baixo a súa influencia. A seguridade pública non soamente demanda que os vehículos conducidos baixo influencia da marihuana sexan retirados da estrada, senón que desenvólvanse e utilicen medidas máis obxectivas que un exame químico.
III. Valores e Circunstancias
O usuario responsable de marihuana considera detidamente os seus valores e as circunstancias presentes, autorregulando o seu consumo.
“Valores” refírese á actitude, experiencia e personalidade do usuario. “Circunstancias” refírese ás condicións físicas e sociais do usuario. O usuario de marihuana responsable será cauteloso fronte ao tempo, lugar, estado mental, etc. e non dubida en dicir “non” cando esas condicións non son apropiadas para unha segura, pracenteira e/ou produtiva experiencia.
IV. Resiste o Abuso
O uso da marihuana ata o punto de danar a saúde ou interferir no desenvolvemento e realización persoal, é abuso, que debe ser evitado polo usuario de marihuana responsable.
Abuso significa perigo. O uso indiscriminado de marihuana é perigoso. Con medida, non o é. O uso perigoso debe ser evitado; aquel que non o é, non.
As guerras foron levadas amparándose na erradicación do “abuso das drogas”. Non obstante, en vez de centrarse no abuso, empréganse as medidas de control apuntando a calquera uso de drogas, sexa este abuso ou non. Se o abuso de marihuana debe ser perseguido, é esencial desenvolver claras medidas que permitan identificalo.
V. Respecta os Dereitos dos Demás
O usuario de marihuana responsable non viola os dereitos dos demais. Observa as normas aceptadas de cortesía e convivencia pública. Respecta as preferencias daqueles que desexan evitar a marihuana por completo.
Ninguén debe violar os dereitos dos demais, e o uso de ningunha substancia é unha escusa para iso. Malia o estado legal do uso da marihuana, os usuarios responsables deben seguir os protocolos de fumar tabaco en lugares públicos e privados.
Como moitas outras substancias, o Cannabis pode afectar de distinta forma distintas persoas. Para coñecer algunhas normas adicionais de precaución e evitar posibles efectos negativos de abuso, pulsa aqui (por Energy Control).
avemariavigo 
